In gesprek met uitwisselingsdiplomaat Stijn Mols

1. Hoe ben jij als Belgische diplomaat terecht gekomen bij het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken?

Mijn relatie met Nederland heeft een lange voorgeschiedenis. In 2005 mocht ik in Sarajevo een Belgisch ambassadekantoor openen. De Nederlandse ambassade was zo gastvrij mij ruimte aan te bieden. Ik ben er uiteindelijk bijna 4 jaar gebleven. Het was een van de eerste voorbeelden van geslaagde co-locatie België-Nederland in het buitenland, die tot op de dag van vandaag bestaat. Ik houd er veel goede herinneringen en een heleboel Nederlandse vrienden aan over. Ook later heb ik altijd graag en veel samengewerkt met de Nederlandse collega’s, onder meer bij de permanente vertegenwoordiging bij de EU in Brussel en op de ambassade in New Delhi. Toen ik de mogelijkheid kreeg aangeboden om het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken van binnenuit te ontdekken en er mijn steentje bij te dragen, heb ik die kans dan ook met beide handen gegrepen!

2. Wat is jouw rol daar? Wat voor dingen doe je op een gemiddelde werkdag?

Ik sta binnen de directie Veiligheidsbeleid (DVB), afdeling Veiligheid & Defensie (VD) in voor de EU-coördinatie. Dat betekent dat ik onder meer met de collega’s van Defensie, de directie Integratie Europa Extern (DIE-EX) en het bureau Politieke Zaken (BPZ) de Nederlandse standpuntbepaling in dossiers zoals de European Peace Facility (EPF), de Permanent Structured Cooperation (PESCO) of de invulling van de Europese veiligheids- en defensie Unie verzorg. In de praktijk betekent dat vergaderen, mailen, vergaderen, bellen, afgewisseld met een bezoek aan de koffiecorner tussendoor.

3. Denk je dat zo’n detachering op een toch wel gevoelig onderwerp, veiligheid, emblematisch is voor goed vertrouwen en goede samenwerking tussen België en Nederland?

Ja natuurlijk! Ik denk dat onze veiligheidsbelangen in grote mate gelijk lopen. En wanneer we samen of in BENELUX-verband kunnen optrekken, kunnen we meer gewicht in de schaal werpen om die belangen te borgen. Onze geïntegreerde marine is hiervan een uitstekend voorbeeld. Dat betekent niet dat je over alles precies dezelfde ideeën moet hebben. Het betekent wel dat we naar elkaar toe transparant zijn. Uitwisselingen zoals deze dragen daartoe bij. In Brussel is er, vanuit dezelfde gedachte, een Nederlandse diplomaat gedetacheerd bij het VN-Veiligheidsraad team voor de duur van het Belgische lidmaatschap van de Veiligheidsraad.

4. Zijn er ook struikelblokken, dingen waar je tegenaan loopt als Belgische uitwisselingsdiplomaat in Den Haag?

Eigenlijk (nog) niet. Ik voel mij hier van harte welkom en wordt door de collega’s als volwaardig lid van het team behandeld. Van een ‘cultuurschok’ is dan ook geen sprake. Nieuwe dossiers, collega’s en IT-systemen vragen natuurlijk wel wat aanpassing, maar dat maakt deel uit van de uitdaging. Ook mijn gezin is heel blij in Den Haag te zijn.

5. Hoe denk je dat de veiligheidssamenwerking tussen België en Nederland zich verhoudt tot de EU?

De veiligheidsuitdagingen waarmee we vandaag worden geconfronteerd gaan in vele gevallen de mogelijkheden van onze individuele landen te boven. Ik denk dan ook dat de toekomst almaar intensievere samenwerking zal bieden op het hele pallet aan veiligheidsvraagstukken. België en Nederland en/of de Benelux kunnen daarin het voortouw nemen, maar de EU heeft de nodige schaal om echt het verschil te maken in dossiers zoals capaciteitsontwikkeling, het stimuleren van de defensie-industrie, of het opzetten van civiele en militaire missies  in (post-) conflictsituaties.

6. Wat is het leukste aan jouw detachering bij BZ?

De krokettenlunch met het team elke donderdag!