Een krachtig bondgenootschap
‘Stakeholders’ – of in iets beter Nederlands: belanghebbenden – zijn mensen of organisaties die invloed ondervinden en/of zelf invloed uitoefenen op een andere organisatie, besluit, product of project. Definities zijn vaak wat droog, de werkelijkheid daarachter niet. En eerlijk gezegd vind ik de term stakeholder ook te beperkt. Een belanghebbende zie ik toch als iemand die er zit voor zijn eigen belang. Ik zie ons meer als samenwerkingspartners, als bondgenoten die gezamenlijk aan ons mooie land werken.
Dat bondgenootschap wordt meteen zichtbaar als we naar grote projecten kijken, zoals de Ringweg Groningen, die na zes jaar hard werken, op 1 september dit jaar weer open ging. Of de Nieuwe Sluis Terneuzen: een spectaculair bouwwerk dat niet alleen de grootste containerschepen doorlaat, maar ook een waterkering is. Samen met Zeesluis IJmuiden een van de grootste zeepoorten ter wereld. Heel bijzondere projecten van wereldformaat! En bij uitstek voorbeelden van wat Nederland vermag als wij onze krachten bundelen: rijksoverheid, regionale overheden, Rijkswaterstaat, en de vele onmisbare private partners die de technische kennis, creativiteit en uitvoeringskracht leveren.
Niet alleen bij de grote, prestigieuze werken aan onze infrastructuur is ons bondgenootschap bepalend voor succes. Neem de beweging van een lineaire naar een circulaire economie: ook een kwestie van samenwerken. Eerder dit jaar is Steven van Eijck aangesteld als Speciaal Regeringsvertegenwoordiger Circulaire Economie. Aan hem de taak om bedrijfsleven, maatschappelijke organisaties en rijksoverheid bij elkaar te brengen. Ook hier geldt dat alleen met goede publiek-private samenwerking – Van Eijck spreekt van een ‘uitgestoken hand’ – echt iets kan worden bereikt.
We hebben allemaal onze eigen redenen om de samenwerking aan te gaan. Eigen belangen, eigen ideeën. Samen hebben we een groot doel voor ogen, dat op het meest abstracte niveau neerkomt op: een mooier Nederland. Dat mooiere Nederland is niet vanzelfsprekend. Daar hebben we elkaar voor nodig. Zeker in een tijd waarin grondstoffen en gespecialiseerde menskracht steeds schaarser en duurder worden. We maken scherpe keuzes. Daar hoort ook bij dat we elkaar de maat durven te nemen; dat we elkaars nieren proeven en eerlijk zeggen wat we van elkaar vinden. Uit het stakeholderonderzoek van twee jaar terug bleek dat onze samenwerkingspartners van ons meer leiderschap verwachten en een duidelijke visie op de langere termijn. De directie Algemeen Strategisch Advies kijkt naar de lange lijnen, naar wat er op ons afkomt en hoe we ons daartoe verhouden. En met het veranderprogramma IenW-Kompas gaan we daarmee aan de slag: van denken naar doen.
Als ministerie willen wij een stabiele leider zijn in het publieke veld van infrastructuur en waterstaat. Onze minister Barry Madlener en staatssecretaris Chris Jansen hebben tijdens de stakeholderbijeenkomst van september dit jaar toegelicht hoe zij hun leiderschap willen invullen: "Ik wil mensen het goede voorbeeld geven. Helder communiceren en open staan voor feedback. Daar worden uiteindelijk je besluiten beter van. Maar mensen willen ook duidelijkheid, dus uiteindelijk hak ik de knoop door," zei Chris Jansen. Barry Madlener zei: "Ik sta er pragmatisch in, voel me dan ook erg aangesproken door het motto van ons kabinet: Bevlogen Pragmatisme. Dat past bij mij. Ik sta open voor ideeën. Daarom mijn oproep aan alle bondgenoten van IenW: kom met ideeën, mijn deur staat altijd open." Dat lijken mij mooie woorden om dit voorwoord mee te besluiten. U leest het hele interview met de minister en staatssecretaris verderop in dit magazine.
Jan Hendrik Dronkers
