Thuisonderwijs

Jacco: ‘Mijn geduld wordt weleens op de proef gesteld’

“Mijn vrouw Annabelle zit in het onderwijs en we doen ons best om alle ballen hoog te houden. Door de extra inzet van collega’s uit het fantastische directie-overstijgende team medisch-generalistische zorg, kan ik er zijn voor mijn kinderen Pip (11) en Charlie (8). Dat zijn niet de enige hulptroepen die ik heb. Op dinsdag komt mijn moeder en op donderdag mijn tante. Natuurlijk in de eerste plaats om te helpen met het thuisonderwijs, maar in de tweede plaats ook een beetje voor zichzelf. Zij missen de sociale contacten enorm. Het thuisonderwijs heeft ook zo z’n voordelen. Je krijgt veel meer inzicht in de leerstijl van je kinderen en je begrijpt hoe het echt met ze gaat. Dat is een cadeautje!

Dagelijks online les tot twee uur vinden Pip en Charlie vermoeiend, ze missen de leerkrachten en er is weinig afwisseling. Mijn geduld wordt ook wel op de proef gesteld. Er zijn dagen dat het goed gaat, maar ook dagen dat de druk hoog is en er geen land met de kinderen te bezeilen is. Tegen de juf zeggen ze vervolgens dat het goed gaat. Natuurlijk spreken ze na schooltijd af met vriendjes en maken we regelmatig een wandeling, maar rugby is de beste afleiding die ze hebben. De trainingen gaan gewoon door en ik heb de mazzel dat ik hulptrainer ben. Dat voelt echt als een uitje. Er schuilt volgens mijn vrouw zeker geen leerkracht in mij. Wel heb ik veel geleerd over communicatie en het verwerken van informatie. We zenden te veel en moeten meer met elkaar aan de slag gaan. Dat neem ik mee in mijn werk.”

Sabine: ‘Ik koester de knusse momenten’

“We maken er het beste van, dat is ons motto. Mijn man en ik hebben beiden een drukke baan. Op zondagavond start de wekelijkse uitdaging en delen we onze agenda’s in naar het rooster van onze kinderen Joost (11) en Lauren (7). We grappen wie de belangrijkste overleggen heeft. Het is weliswaar vermoeiend en de dagen zijn lang, maar ik koester ook deze knusse en gezellige tijd. Joost zit in groep acht en heeft van negen tot één uur digitaal les. Hij kan heel veel zelf, maar vindt de hele dag achter een scherm erg vermoeiend. Lauren kan ik eigenlijk nog niet alleen laten. Zij zit in groep 3 en leert net rekenen en schrijven. De school heeft echt megastappen gemaakt. Van een stapeltje papieren huiswerk in de eerste lockdown naar vrijwel volledig digitaal onderwijs in de tweede lockdown.

Na schooltijd helpen ouders uit de buurt elkaar met speelafspraakjes. Lauren is dol op luisterboeken. Via bol.com ben ik grootgebruiker geworden van de thuisblijvertjes. Een digitale boekenclub waar je voor € 0,01 een luisterboek kan downloaden. Ook opa en oma zorgen voor het nodige vermaak. Opa kiest een boek en spreekt elke dag één hoofdstuk in voor Lauren. Oma vermaakt één keer per week alle kleinkinderen. Via Facetime vertelt ze een kunstverhaal aan de hand van een schilderij. De kinderen missen de leerkrachten enorm en kijken uit naar de dag dat ze weer naar school mogen. Stiekem ik ook. Het werk is functioneler geworden, en ik mis het sociale contact met collega’s enorm. Gelukkig zitten we allemaal in hetzelfde schuitje.”