Tekst Linda Hilhorst en Vincent Theunissen schrijven om en om over hun beslommeringen bij het ministerie.
Ken je deze nog: “…alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn, worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten…”
Afgelopen winter heb ik besloten me meer te verdiepen in de lokale natuur. Hoewel opgegroeid op het platteland, moest ik eerlijk bekennen dat de namen van Afrikaanse zoogdieren mij beter afgingen dan de namen van de bomen, bloemen en vogels waar ik dagelijks langsfiets. En zo doet het hele gezin nu mee. Audioboeken, vogelen met een gids, filmpjes, een waar project.
Ook fijn, dacht ik, om even weg te zijn bij de sombere realiteit; oorlogen, honger, ziekte, meer steen en minder groen. En dan… komt het bekende nummer van het Kleine Orkest bij me op; over de vogels die wél in vrijheid vliegen, over een door mensen gebouwde muur. Blijft prachtig. Maar, voor het eerst, krijg ik twijfels bij deze tekst…
Sinds ik mij verdiep in onze vogeltjes, zie ik de vogels helemaal niet vrolijk in vrijheid heen en weer vliegen. Zie ik ineens de meerkoet zijn territorium agressief vergroten en de kleine koekoek andere eieren uit het nest gooien. Dan besef ik dat ik soms wel erg de neiging heb het goede te projecteren op de natuur, terwijl die er soms net zo’n potje van maakt als wij mensen doen. Ik neem me voor om me te blijven verdiepen in de natuur én de wereld, niet als een ontsnapping of ontkenning van kwaadaardigheid, maar wel om te zoeken naar sporen van het goede, ware en schone, en van daaruit te leven.
Vrolijk Pasen!
