VWS Vakantiefotowedstrijd

‘De foto was een lucky shot’

“Of het winnen van de wedstrijd mijn leven veranderd heeft? Ja, dat heeft het compleet op z’n kop gezet. Haha, nee hoor. Maar het was wel heel bijzonder. Ik kreeg veel berichten van collega’s met complimenten: goed gedaan, mooie foto. Dat was ontroerend. Ik heb nog nooit eerder iets gewonnen. Hooguit een reep van Tony Chocolonely bij de Postcodeloterij.

De winnende foto maakte ik met mijn mobiel vanaf de pier in Scheveningen. Het was een lucky shot: er zaten daar wat meeuwen op een rijtje en ineens vloog er één door het beeld. De volgende dag las ik over de fotowedstrijd bij VWS. De inzendtermijn was al voorbij, maar ik mocht nog insturen.

Ik maak heel veel foto’s. In mei en juni waren het er zo’n 4500. Ik fotografeer wat me raakt, waarvan ik in vervoering raak. Onzinnige, dagelijkse dingen. Iemand op een bankje met een krant. Of klimrozen met Portugese tegels erachter. Wat ik mooi vind, post ik op Instagram.

Waarom ik fotografeer weet ik niet. De hele familie doet het. Zolang ik me kan herinneren, heb ik een camera gehad. Bij de IGJ zit ik in een fotografenpool. We maken profielfoto’s en schieten plaatjes op feestjes. Als iemand weggaat, vragen ze weleens of ik foto’s van die persoon heb. Vaak heb ik er dan wel tientallen.

Of ik tips heb voor een goede vakantiefoto? Ik ben een amateur! Oké, rond zonsopgang en -ondergang heb je het gouden uur. Prachtig licht, lange schaduwen, een gouden gloed. Foto’s kunnen dan niet mislukken.”

‘Waardeer het pure en het echte’

“Ik was heel verbaasd dat mijn foto won, vijf jaar geleden. De beelden van andere inzenders waren ook heel mooi. De prijs was dat ik de foto mocht laten inlijsten. Dat heb ik met trots gedaan. De lijst hangt op de overloop en ik laat die weleens zien aan bezoekers. Zij vinden ‘m heel erg gaaf.

We waren destijds in Madagaskar en hadden een goede rit op de motor achter de rug. We stapten af en zagen een heel andere wereld. Surrealistisch. Het gele zand, de baobab-bomen die alleen op dat eiland voorkomen. Toen ik afdrukte, dacht ik wel dat het een mooie foto was. Maar later zag ik pas dat alles op de juiste plek staat: de haag van bomen, de weg vooruit, het paaltje links. Rechts de kinderen die spelen met een tak en een fietswiel: zoals het Nederland in de jaren vijftig en zestig.

De foto is met mijn smartphone genomen. Misschien is dat wel goed geweest. Je kunt er weinig mee belichten en spelen. Daardoor krijg je puurheid.
What you see is what you get.

Verder maak ik weinig foto’s. Ik leef heel erg in het moment. Daardoor krijg ik weleens te horen dat ik altijd alleen op foto’s sta. Mijn vrouw vraagt weleens: ‘Neem jij er eens een van mij?’

Of ik tips heb voor fotograferende collega’s? Probeer zuinig te zijn met het aantal foto’s dat je schiet. We leven in een wereld waarin álles wordt vastgelegd. Dat neemt het spontane weg. Niet alles hoeft op de foto. Je kunt dan niet meer het echte en pure waarderen. Fotografeer alleen bijzondere plekjes.”

‘Fotografeer wat jou gelukkig maakt’

“Een vlakke zee met een klein bootje bij zonsondergang. Dat was het beeld waarmee ik vier jaar geleden de fotowedstrijd won. De zee had dezelfde kleur als de lucht: blauw-grijs en oranje. Het was super leuk om te winnen. 

De foto is gemaakt op Vlieland. Ik was daar voor een festival en ging vrienden van de boot afhalen. Het was wachten geblazen want de boot moest nog aanmeren. Gelukkig maar, anders was de zee niet zo rimpelloos geweest. Er was niemand. Het was windstil en ik hoorde geen enkel geluid. Er rolde een soort van geluk over me heen. Dat gevoel wil je bewaren. Maar een foto haalt het niet bij het menselijk oog; het is meer dat je een herinnering vastlegt.

Van fotograferen komt het veel te weinig naar mijn zin. Ik maak vooral huis-, tuin- en keukenkiekjes. De kinderen en de hond. Met een overvloed aan tijd en geld zou ik een heel goede camera kopen. Ik zou portretfotografie willen leren. En macrofotografie in de natuur: beelden van insecten, bloemen en de onderkant van paddenstoelen.

Het is tegenwoordig super moeilijk om met aandacht te fotograferen. Je kunt met die digitale camera’s maar raak schieten. Wat je niet bevalt, gooi je weg. Het is juist leuk om geduld te hebben en precies op het perfecte moment af te drukken. 

Welke tip ik voor collega’s heb om de wedstrijd te winnen? Hmm… Fotografeer wat jou op dat moment gelukkig maakt. Probeer je niet te conformeren. Bedenk niet waar anderen blij van worden. Er zijn geen slechte foto’s; als je zelf iets mooi vindt, ís het mooi.”