‘Paragliden geeft me een gevoel van vrijheid’

Kunnen we zeggen dat ‘de lucht’ jouw place to be is?

“Voor drie weken per jaar. Verder niet hoor. Het is niet zo dat mijn hele leven in het teken van paragliden staat. Zeker niet. Maar ik doe het wel heel graag. Het is een prachtige hobby, waar ik veel plezier aan beleef. En het is een activiteit waar ik al mijn aandacht bij moet houden. Ik denk dus nergens anders aan. Dat vind ik heel ontspannend. Ik wandel ook graag in de bergen, maar dan dwalen je gedachten toch telkens af. Dat zit in mij hoor. Ik had dat al toen ik vroeger op voetballen zat. Als ik de bal niet speelde, zat ik met mijn hoofd ergens anders. Zelfs tijdens een wedstrijd. Als je gaat paragliden kan dat niet. Dan moet je al het andere loslaten.”

Waar ben je dan allemaal mee bezig?

“Met de thermiek, de wind. Je wilt natuurlijk langere tijd boven blijven. En dat kan ook, mits je thermiek vindt. Daar moet je actief mee bezig zijn, je aandacht bij hebben. Dat is heel intens, want thermiek zorgt ook voor turbulentie. Als het lukt, kun je van berg naar berg vliegen en blijf je uren boven.”

Dat klinkt best vermoeiend.

“Ja, je merkt het wel aan het eind van de dag. Maar dat komt vooral door de concentratie, niet door de beweging. Ik zeg altijd dat het een sport voor oude mannen is. Ik ben net terug van een vliegvakantie met een groep. Daar was ook een man van 77 bij. Zolang je niet naar de startplaats hoeft te klimmen, kost het fysiek niet veel inspanning. Als je wél moet klimmen is het anders, je spullen wegen zo’n 25 kilo.”

Vlieg je altijd met een groep of ook wel alleen?

“Ik ga bijna altijd met een groep. Dat is gezellig, maar nog belangrijker: er is begeleiding. Dat zijn mensen die het gebied en vooral de lokale weersomstandigheden heel goed kennen. Dat is cruciaal voor paragliden. Je kunt het natuurlijk ook zelf uitzoeken. Maar dan kan het gebeuren dat je toch op de verkeerde berg staat en een dag niet kunt vliegen. Wel jammer als je maar drie weken per jaar vliegt.”

Wat vindt je vriendin van deze hobby?

“Ze vliegt zelf ook. We gaan altijd samen. We hebben ook samen de opleiding gedaan. Anders kun je beter alleen gaan, denk ik. Want je bent vaak de hele dag weg. Eerst op de startplaats wachten tot de wind goed staat en er genoeg thermiek is en dan nog vliegen. Dat kan uren duren bij elkaar.”

Kun je nog wel om je heen kijken als je zo geconcentreerd bezig bent?

“Gelukkig wel! Van boven is de wereld prachtig om te zien. We zijn net in Kroatië geweest, dicht bij de kust. Dan kom je boven de laatste bergtop uit en zie je opeens de zee. Dat was fantastisch. Sowieso kom je nog eens ergens door deze hobby. We hebben ook in de woestijnduinen in Marokko gevlogen. Daar sliepen we in bedoeïenententen. Toen ik een nacht niet goed kon slapen, heb ik in mijn eentje vanaf een duin de zon zien opkomen boven de woestijn. Dat was een bijzonder moment.”

Ga je door deze ervaringen anders kijken naar de wereld en de natuur?

“Het is mooi en indrukwekkend, maar ik ben er niet anders door gaan leven hoor. Eerlijk gezegd heeft de verhuizing van hartje Utrecht naar het groen in Amerongen meer gedaan om me dichter bij de natuur te brengen. Vroeger zag ik vogels vliegen, nu weet ik ook wélke vogels ik zie.”

Vind je het weleens eng?

“Ja! Het kan behoorlijk turbulent zijn. Dan word je van de ene naar de andere kant gegooid. Of je gaat hard omhoog, waardoor je scherm inklapt en je vervolgens hard naar beneden duikelt. Maar ik sta geen doodsangsten uit hoor. Met fietsen gebeuren gemiddeld meer ongelukken. Maar áls het misgaat, kan het ook flink misgaan. Dan mag je blij zijn als je alleen een gebroken been hebt. Ongelukken komen meestal door fouten van de piloot. Daarom ben ik een voorzichtige vlieger.”

Je doet dit al sinds 2003. Gaat het niet vervelen?

“Mij niet, paragliden geeft me een gevoel van vrijheid. En het gaat elk jaar een stukje beter. Je ziet de progressie. Je legt grotere afstanden af, je steekt een keer over naar een andere berg. Hoe vaker je het doet, hoe meer vertrouwen je krijgt, in jezelf en in je materiaal. Die samengeknepen billen omdat je bang bent dat je de landingsplek niet haalt, heb ik allang niet meer.”