Tekst Sabina van Gils
Foto Edwin Walvisch
Fanatiek hockeyster Maartje Roelofs is sinds 1 juni directeur van de directie Maatschappelijke Ondersteuning (DMO). Wat ze leert op het veld, neemt ze mee naar haar werk. “Spreek je uit als je ergens mee zit, dat klaart meteen de lucht.”
Ah, je hebt je hockeystick meegenomen!
“Ja. Hockey is mijn sport. Weer of geen weer, druk of niet druk, ik ga altijd. Ik ben een echte teamspeler: ik vind het heel leuk om samen resultaten te boeken, maar ook om samen te verliezen. Heel veel lessen die ik op het hockeyveld heb geleerd, gebruik ik ook in mijn werk. Een voorbeeld? Spreek je uit als je ergens mee zit en wacht daar niet te lang mee. Dat klaart de lucht en dan stapelen frustraties zich niet op.”
Je uitspreken, dat is niet voor iedereen even eenvoudig.
“Dat is zo. Maar als manager kun je een sfeer creëren waarin mensen toch sneller hun mond open durven te trekken. Hoe? Door het goede voorbeeld te geven! Te laten zien dat je ook niet altijd weet hoe het zit en fouten maakt. En mensen ertoe uitnodigen. Dat werkt echt.”
Is bewegen belangrijk voor je?
“Heel belangrijk! Ik kan niet zonder sporten. Toen hockeyen even niet mogelijk was, ben ik meer gaan hardlopen. Ik word er rustig van en dan krijg ik vaak goede ideeën. Dus ja, als ik een lastige puzzel moet oplossen, ga ik even een stukje rennen. Haha! Mountainbiken is ook leuk, maar dan kan ik juist helemaal niet aan iets anders denken. De route heeft dan al mijn aandacht nodig. Ook weleens lekker!”
Voor de fotoshoot heb je ook een foto meegenomen...
“Ja, een foto van mijn vader, die een half jaar geleden is overleden aan corona. Het ging allemaal zo snel. Mijn vader was een gezonde man, sportte veel, liep marathons. Opeens kreeg hij vreemde klachten; het bleek een agressieve vorm van bloedkanker. Bij zijn eerste chemo kreeg hij in het ziekenhuis daarbovenop ook nog corona. Die combinatie werd hem fataal; twee weken na de diagnose was hij er niet meer. Het was intens verdrietig, en dat is het nog steeds.”
Corona kwam voor jou dus wel heel dichtbij.
“Zeker, maar corona was voor de hele samenleving gewoon een moeilijke periode. Voor de kwetsbare groepen, maar ook voor mensen van wie ik het niet had verwacht. Ik zag succesvolle, zelfverzekerde collega’s de afgelopen maanden afglijden. Dat heeft me geraakt. Toch heeft de crisis mij ook wel wat goeds gebracht. Ik had bijvoorbeeld opeens veel meer tijd voor mijn drie jonge kindjes. Ik kon ze in alle rust naar school brengen, of ze even tussendoor helpen. Dat was enorm waardevol, ik hoop dat dat gesjees van voor corona, voorgoed verleden tijd is!”
