Tekst Adriaan Duivesteijn
Foto Edwin Walvisch
Hoewel haar man eigenlijk altijd kookt, had Yvette Peters even het plan een kookboek mee te nemen. Maar al snel kwam ze op een zwembril uit. Sinds september 2020 is Yvette (55) plaatsvervangend CIO bij de directie Informatiebeleid. Met een achtergrond als jurist.
Waarom die zwembril?
“Die zwembril staat voor mij symbool voor een leven lang nieuwe dingen leren. Borstcrawl heb ik nooit gekund en ik wilde het heel graag leren. Het is een hele mooie slag, met echt een complexe techniek. Die wil ik tot in perfectie kunnen uitvoeren. Vorig jaar ben ik met les begonnen en ik leer nog steeds.”
Hoe wordt een jurist plaatsvervangend CIO, Chief Information Officer?
“Ik ben hier niet gekomen vanwege mijn kennis op CIO-gebied, maar ik bracht wel mijn ervaring op het aansturen van teams mee, binnen en buiten de overheid. Bij IT hoort innovatie en dat heeft mijn interesse. En IT is onderdeel van alle beleid. Ons team heeft een adviserende rol. Het is belangrijk om in een vroeg stadium mee te praten over de IT-aspecten van beleid. Om het over de gevolgen voor de uitvoering te hebben bijvoorbeeld.”
Hoe kijk je tegen digitalisering aan?
“IT kan heel mooi en innovatief zijn. Vaak wordt digitalisering gezien als middel om efficiency te bereiken, te besparen op mensen en processen en als dé manier om te communiceren. Onlangs werd mij duidelijk dat er heel veel mensen zijn, ook jongeren, die de IT-vaardigheden missen. Zij kunnen moeilijk meekomen in dit digitale tijdperk. Zorg moet voor iedereen toegankelijk zijn en blijven. Daarom moet er naast de digitale weg een alternatief zijn. Daar moet de overheid voor zorgen.”
Toch nog even dat kookboek…
“Mijn man kookt vrijwel altijd. Maar, daar komt dat leven lang leren weer om de hoek kijken, ik wil graag beter leren koken. Als ik iets doe, wil ik het ook goed doen. Met hulp van een kookboek en YouTube-filmpjes.”
Op welke plek voel je je niet prettig?
“Leuke vraag, nu nog een goed antwoord. Ik schik mij al gauw in allerlei omgevingen… Ik ski graag, maar de bergen kunnen mij door hun grootsheid ook beklemmen: het gevoel ingesloten te zijn. Ik houd meer van de zee, die is open en wijd.”