Sharita Dinanath

Wie ben je?

"Ik ben 49 jaar, woon in Den Haag en ben interieurverzorgster. Mijn man heeft hetzelfde beroep als ik. We zijn heel trots op onze twee dochters, zoon en kleindochter. Ik kom elke dag op mijn fiets naar het werk. Dat is qua parkeren makkelijker dan met de auto en natuurlijk ook gezonder.”

Wat doe je precies voor werk?

“Van alles: de bureaus netjes schoonmaken, vloeren stofzuigen, wc’s boenen. Dat doe ik in De Resident, op de vijfde en zesde etage van het A-gebouw. En verder stofwissen en moppen. Bijvoorbeeld als er koffievlekken op het zeil zitten.”

Hoe kijk je naar je VWS-collega’s?

“Het is leuk om mensen te ontmoeten op de afdelingen. Ik ben super blij met mijn werk. Een glimlach krijgen. Samen heb je veel plezier. Soms heb ik hoofdpijn en dan denk ik: zal ik me ziek melden? Nee, joh, ik ga toch. Als je goede mensen om je heen hebt, wil je ze niet missen.”

Wat is het leukste aan jouw werk?

“Ik vind alles leuk! Vooral bureaus schoonmaken. Dan hoef je niet zoveel te bukken als bij het stofzuigen. Minder leuk is wc’s schoonmaken. Wat mensen voor viezigheid achterlaten… Soms spoelen ze niet door of tref ik remsporen aan. Of bloed op de wc-bril.”

Maak je merkwaardige dingen mee?

“Een keer lag er een briefje voor mij waarop stond dat het bureau zo supernetjes was schoongemaakt. Daar word je blij van.”

Hoe kunnen VWS’ers je ‘t werk makkelijker maken?

“Door het toilet netjes achter te laten. En door bij de koffiecorner op de afdeling geen dienbladen en borden neer te zetten. Als die helemaal vol staat, kan ik niet goed schoonmaken. Nee, het is niet erg dat je broodkruimels achterlaat op je bureau. Als jullie alles helemaal netjes achterlaten, hebben wij niks te doen, haha.”

Waar kom je in je vrije tijd van bij?

“Van mijn leuke kleindochter van drie jaar. Ik doe allerlei activiteiten met haar, zoals verstoppertje spelen. Verder houd ik ervan mijn gezin te verwennen met lekker eten. En op de bank Lingo en Bollywoodfilms kijken.”

Wist je wat je als kind wilde worden?

“Ik heb van mijn vader en moeder in Suriname meegekregen dat ik iets moest bijdragen aan de maatschappij. Mensen helpen. Hoe meer je aan mensen geeft, hoe meer je van boven krijgt. Van de God Shiva. Ik had nooit verwacht dat ik full time zou kunnen werken met een goed salaris en fijne mensen om me heen. Daar heeft Shiva voor gezorgd. Toen ik nog geen ambtenaar was, had ik een contract voor vijf uur per dag. Ik vond het schoonmaakwerk te zwaar. Het was alleen maar werken, werken, werken. Nu is de werkdruk minder.”

Wat mis je van Suriname?

“Mijn familie. En de vrijheid die je daar hebt. Maar als ik in Suriname zou wonen, mis ik de goede gezondheidszorg en de mogelijkheden om te werken. En Nederland biedt een betere toekomst!”

Als alles mogelijk is, wat zou je dan willen worden?

“Toch dit werk. Ik kom met een glimlach binnen en ga met een glimlach naar buiten.”