‘Katje uit asiel gehaald’

Op het strand blaast ze uit of belt ze collega’s vanuit de branding. De nieuwe voorzitter van de OR, Sandra van Zanten (directie Informatiebeleid) werkte in 15 jaar bij vier afdelingen binnen het VWS-concern. Ze is nog steeds niet uitgeleerd en dat komt ‘ten tijde van corona’ maar al te goed van pas.

Waarom is het strand jouw place to be?

“Sinds corona geniet ik meer dan ooit van het strand. Ik woon in de haven van Scheveningen en ga vaak even naar het strand om uit te blazen, mijn hoofd leeg te maken. Of ik bel al wandelend met collega's. Deze zomer heb ik heel wat telefonische overleggen gepleegd met mijn benen in zee. Heerlijk met 30 graden. Nee, mijn gesprekspartner had het soms niet eens door.”

Hoe is het om voorzitter van de OR te zijn tijdens corona?

“Vreemd. De nieuwe Ondernemingsraad trad in april aan. Maar we konden pas in september starten omdat we onze startconferentie live wilden doen. Het team heeft elkaar toen ook in levende lijve ontmoet, maar helaas kon ik er zelf niet bij zijn. Sindsdien zien we elkaar elke drie weken op WebEx. Genoeg te bespreken dan, want het is natuurlijk ook een interessante tijd. De bewindslieden hadden enkele dossiers tijdelijk stilgelegd - dat geeft natuurlijk onrust - maar inmiddels lopen die weer. Er zijn nieuwe taken, een nieuwe directie en nieuwe programma’s bijgekomen. Collega’s missen elkaar. Leidinggevenden moeten een team aansturen dat ze niet kunnen zien. En sommige collega's kunnen de deur niet achter zich dichttrekken; die gaan na kantoortijd gewoon door.”

Wat hoor je over het thuiswerken?

“Het thuiswerken valt verschillende groepen binnen VWS extra zwaar. Collega's die alleen wonen, collega's met jonge kinderen en collega's die mantelzorg verlenen. Hoewel het voor die laatste groep ook geruststellend kan zijn om meer thuis te zijn.”

VWS had vorig jaar een hoog ziekteverzuim. Hoe is dat nu met corona?

“We zien dat het ziekteverzuim op het kerndepartement gelukkig daalt. Waarom weten we nog niet. Misschien omdat mensen met lichte ziekteverschijnselen thuis toch wat werk kunnen verzetten en zich niet ziek melden. Of omdat ze qua werk-privé minder ballen in de lucht hoeven te houden omdat ze hun tijd beter kunnen inrichten. Het is gissen.”

Wat is de rol van de OR in deze drukke tijd op het ministerie?

“Het is crisis en dan handelen directeuren natuurlijk snel. Er is veel extra werk ontstaan, er zijn veel nieuwe collega's aangenomen, anderen zijn geswitcht van directie om bij te springen op de crisisdirecties. Iedereen was enorm loyaal en heeft het goed opgepakt. Maar sommige mensen zijn tussen de wal en het schip gevallen, ze weten niet eens wie hun leidinggevende is en wie hen aanstuurt. We dringen nu aan op herstel van orde. Dat iedereen de procedures weer gaat volgen.”

Het afgelopen half jaar klinkt als een test in flexibiliteit voor het ministerie…

“… die we wat mij betreft glansrijk hebben doorstaan! Maar als OR trekken wij aan de bel: om langere tijd door te kunnen tijdens deze crisis is weer Rust, Regelmaat en Reinheid nodig.”

Is het te vroeg om al over ‘na corona’ te praten?

“Het zal nooit meer zo worden als het was. Waarschijnlijk gaan we toe naar een situatie waarin mensen maximaal twee dagen op kantoor werken. Daarom praten we nu met de bestuurders over hoe je teams bij elkaar houdt als mensen nooit meer tegelijkertijd op kantoor zijn. Hoe je leiding geeft als je je mensen zo weinig ziet. We zijn ook al bezig met de kantoorinrichting ‘op anderhalve meter’.”

Wat betekent thuiswerken voor jou persoonlijk?

"Ik mis het om collega's in de ogen te kijken. Ik mis de fietstocht naar het ministerie. En steeds hetzelfde rondje op het strand, komt me ook wel eens de keel uit. Maar ik vind de flexibiliteit fijn. Ik spreek graag af met collega's om samen thuis te werken. Omdat ik alleen woon en vermoed dat we de komende twee jaar overwegend thuis moeten werken, heb ik in april een katje uit het asiel gehaald. Aan het begin blies hij nog naar me, maar nu loopt hij - staart omhoog - door het beeld van de WebEx-vergadering.”

En de strandwandelingen horen er voortaan bij…

“Zeker. Zelfs nu er nauwelijks mensen zijn op de boulevard. Gelukkig zijn de kitesurfers er nog, met hun vrolijke vliegers. Laat de herfst maar komen! Ik loop het lekkerst in harde wind. Misschien omdat ik dan word meegezogen in het weer. Het geluid van de wind is zo hard, dat andere geluiden niet meer binnen komen. De zee, de lucht. Tijdens een storm zijn ze zo overweldigend mooi dat er even niets anders meer bestaat.”