Tekst Magda de Vetten
Foto René Verleg illustratie: Marco Faasen
We zijn er inmiddels volop mee bezig: eigentijds werken. Veel thuiswerken, online overleggen en maximaal de helft van de werktijd op kantoor. Drie collega’s over de voor- en nadelen.
‘Sommige collega’s nooit in ’t echt gezien’
“‘Wat is dat voor een herrie?’ vragen collega’s soms bij een online vergadering. Het huis naast het onze staat in de steigers; de buren zijn aan het verbouwen. Vaak klinkt het doordringende geluid van een boor of hamer. Het is een van de weinige nadelen die ik zie aan het eigentijds werken.
Maar verder zie ik vooral voordelen van de mix van thuis en op kantoor werken. ’s Ochtends fiets ik met mijn ene dochter naar school. En ik ben thuis als mijn andere dochter ’s middags uit school komt. Voorheen regelden we vaak opvang voor onze kinderen. Het voelt als een verademing dat ik dat nu zelf kan doen. Dat is zo mooi!
Ook mijn lieve vriendin is blij met het eigentijds werken. Zij heeft een drukke baan en kan soms langer doorgaan doordat ik thuiswerk. Dan ben ik er voor de kinderen als ze me nodig hebben.
Soms ga ik naar kantoor voor vergaderingen of contact met naaste collega’s. Op het werk kun je snel even iemand aanspreken. Ik ben in coronatijd in dienst gekomen en merk dat je via een beeldscherm minder makkelijk contact legt. Het is een uitdaging om je netwerk op te bouwen. Ik werk met collega’s die ik nog nooit in het echt gezien heb!”
‘Ik wil maar één dag per week naar kantoor’
“Net toen de coronacrisis uitbrak, ging het slechter met mijn moeder. Ze was al licht dementerend, maar het werd minder en minder. Door het thuiswerken kon ik vaker voor haar zorgen. Toen de dagbesteding dicht moest, was ze zelfs de hele dag bij me. Mijn collega’s zagen haar via Webex op de achtergrond lopen. Als ik op kantoor had moeten zijn, had ik dat nooit voor haar kunnen doen.
Mijn 86-jarige moeder woont inmiddels in een verpleeghuis. Ik wilde haar graag bij mij in de buurt hebben, maar dat tehuis had een wachttijd van twee jaar. Helaas heeft corona er toegeslagen. Het gevolg was dat mijn moeder er snel terecht kon.
Nog steeds heb ik plezier van het eigentijds werken. Ik kan gewoon even bij mijn moeder een bakje koffie drinken of tussen de middag met haar een wandeling maken. En het is echt heerlijk om thuis te werken. Elke maandagochtend bouw ik mijn kantoor op aan de lange eettafel: met mijn eigen muziek en koffiezetapparaat.
Wel mis ik mijn collega’s. Maar we bellen veel. Ik mis ook de fietstochten naar kantoor; dat compenseer ik door meer te wandelen. Ik ben nu elke donderdag op het ministerie, vooral in mijn rol als ploegleider BHV (Bedrijfs Hulpverlening). Eén dag per week op kantoor is helemaal prima. Ik blijf dat doen tot aan mijn pensioen!”
‘Tussendoor haal ik mijn dochter van school’
“Zonder eigentijds werken was Pip er waarschijnlijk niet geweest. Dat is onze golden retriever. Ik had al langer een hondenwens, maar het moest dan wel in ons leven passen. Aan een pup heb je enorm veel werk. Je moet er continu bij zijn. In coronatijd waren mijn man en ik allebei thuis.
Ik ben een groot fan van eigentijds werken. Ook vóór de coronacrisis zat ik al regelmatig thuis achter mijn bureau. Het is veel rustiger. Je hebt minder afleiding. Ik heb meer energie als ik niet de hele tijd gepraat hoor en zelf praat. Je bent daardoor ook productiever.
En het is prettig je tijd zelf te kunnen indelen. Terwijl mijn man onze dochter naar school brengt, maak ik een wandeling met de hond. Tussen het werk door kan ik mijn dochter van school ophalen of een was draaien. Daar tegenover zit ik vaak ’s avonds te werken.
Ik mis wel de spontane praatjes bij de koffieautomaat. Dat is dan vooral met niet-naaste collega’s. Maar als ik met Pip wandel, ontmoet ik alsnog andere mensen, buurtgenoten. Ik zie mijn team nu één dag per week op kantoor. Het is leuk om elkaar fysiek te ontmoeten. Maar ik zou niet meer terug willen naar hoe het vroeger was.”
