Beste mensen,
Mijn taak als minister van VWS zit er op. Vier jaar geleden begonnen we met elkaar met de opdracht om het verschil te maken in het leven van mensen.
Om de zorg goed, betaalbaar en toegankelijk te houden ook in de toekomst.
En toen kwam corona. En werd alles in 1 klap anders. Werkte je al hard? Er moesten nog vele scheppen bovenop. Vroegen we al veel van je? Het werd nog heel veel meer.
Maar jullie waren er. Jullie stapten naar voren toen het spannend werd. Jullie pakten taken op die je nooit eerder had gedaan. Waar anderen langs de kant bleven staan, en met de handen in de zakken vertelden dat ze het allemaal beter wisten, namen jullie verantwoordelijkheid. Ploeterden jullie door, met stoïcijns optimisme. Tot heel laat in de avond vaak.
Daarmee waren jullie een geweldige steun en toeverlaat - ik weet dat ik heel veel heb gevraagd, op alle mogelijke uren van de dag, of van de nacht. Maar niet alleen ik mocht op jullie rekenen, heel Nederland mocht op jullie rekenen. En daar wil ik jullie ontzettend voor bedanken.
Er is veel om dankbaar voor te zijn.
We staan inmiddels twee jaar in crisisstand en het is nog niet voorbij.
Ik hoop net als jullie dat 2022 het jaar wordt waarin we deze bladzijde om kunnen slaan. De crisis eindelijk achter ons kunnen laten. Zodat jullie doorkunnen met al het andere belangrijke werk dat er te doen is. De zorg voor de toekomst, voor onze kinderen en kleinkinderen, is bij jullie in vertrouwde handen.
Blijf elkaar aanmoedigen in het nemen van verantwoordelijkheid. Want alleen daarmee komen we deze crisis door.
En nogmaals grote dank voor al jullie goede zwoegen!