Tekst Linda Hilhorst en Vincent Theunissen schrijven om en om over hun beslommeringen bij het ministerie.
Kun je op verjaardagen zeggen dat je op VWS werkt?, werd mij gevraagd.
Ik moest er even over nadenken. De verjaardagsfeestjes waarop je vrienden van kennissen van een vriendin spreekt, heb ik al ruim twee jaar niet meer gevierd. Als gevolg van corona-maatregelen, maar meer nog door een nieuwe levensfase.
Enfin, de meeste verjaardagen zijn dus met hooguit een viertal andere huishoudens tegelijk en eigenlijk altijd met familie of vrienden die zeer nabij zijn. Het leuke van deze groep is dat ze zeer divers is van opinie, zowel als het gaat om corona (-maatregelen en vaccinatie) als andere maatschappelijke en filosofische vraagstukken. Én dat deze pluriformiteit eigenlijk vooral interessante gesprekken oplevert en geen (ge)ruzie. Dus, daarmee leek de vraag af…
Maar dan omgekeerd: kun je op VWS werkelijk zijn wie je bent? Een vraag die in het kader van de brede aanpak van discriminatie en racisme ook wordt gesteld. Maar ik vraag het me ook af vanuit de pluriformiteit van meningen. Collega’s die openlijk zijn over hun persoonlijke affiniteit zijn vooral van de midden-stroming. Collega’s die kritisch zijn ten aanzien van (onderdelen van) de midden-stroming zie ik heel voorzichtig, aftastend, eens een opmerking maken. Zeker nu we vooral digitaal werken. Zelf ben ik van de school die het belangrijk vindt om pluriformiteit te behouden en kritische vragen, juist vanuit andere paradigma’s, goed te overdenken. Laten we dat vasthouden, ook digitaal.
Dus, ja, op verjaardagen, kan ik zijn wie ik ben, een kritisch denkende VWS’er, en op VWS een kritisch denkende burger.
