Werken vanuit een maatschappelijke opgave is alleen mogelijk als je oog hebt voor de volledige maatschappij. Anjenie Madho, coördinator diversiteit en inclusie, wil collega’s hierbij helpen. ‘We moeten allemaal nadenken hoe we inclusiever kunnen werken.’
We hebben al honderden kilometers aan snelfietsroutes. Uitdijende fietsenstallingen rond ov-stations. Steeds meer werkgevers die reizen met de fiets aantrekkelijker (willen) maken. Mooie resultaten die mede dankzij de inspanningen van Programma Fiets werden behaald.
Maar is bij deze initiatieven wel voldoende rekening gehouden met alle mogelijke gebruikersgroepen? Bereiken we bijvoorbeeld ook vluchtelingen, of mensen in achterstandswijken? En krijgen we deze groepen daarmee dan ook daadwerkelijk op een fiets?
Data en diversiteit
Meer aandacht voor diversiteit en inclusie helpt ook om erachter te komen wat de samenleving bezighoudt. In Anjenie’s sessie tijdens de Kompasweek ging het ook over het gebruik van data en kunstmatige intelligentie. ‘Burgers kunnen heel kritisch zijn over data en diversiteit’, vertelt Anjenie. ‘Tijdens onze bijeenkomst werd duidelijk dat IenW de discussie daarover nadrukkelijk moet opzoeken.’
Benut de mix
Het waren zomaar wat van de inclusie-uitdagingen die het Programma Fiets tijdens de Kompasweek openlijk deelde, in een sessie die mede geleid werd door coördinator diversiteit en inclusie Anjenie. Diversiteit en inclusie zijn al langer onderwerpen van gesprek binnen IenW. Maar dan vooral nog in een kantoorsetting, wanneer bijvoorbeeld het personeelsbestand onder de loep wordt genomen.
‘En het ís ook belangrijk om een diverse mix aan medewerkers te hebben’, benadrukt Anjenie. ‘Maar je moet die mix vervolgens wel ook benutten. Er moet een vrijheid zijn om jezelf te zijn en je uit te spreken. We moeten ons afvragen of we in de praktijk de verschillende talenten en perspectieven wel gebruiken. Die afwijkende meningen zijn namelijk cruciaal om optimaal te kunnen werken aan een maatschappelijke opgave.’
Zoek samen naar oplossingen
Want dat is haar uiteindelijke doel: het inclusieve gedachtegoed meer integreren in het beleid, de uitvoering en de inspectie. ‘Werkinhoudelijk, dat wil zeggen in onze projecten en programma’s, is inclusie namelijk vaak nog een blinde vlek’, merkt Anjenie. ‘En je kunt alleen écht in verbinding met de samenleving staan als je oog hebt voor álle groepen en denkbeelden. Alleen zo kom je te weten wat je niet weet. Hoe je een minderheid aan het fietsen krijgt, bijvoorbeeld.’
Iedere medewerker kan daar een rol in spelen. En niet alléén door de ruimte te geven en nemen voor een ander geluid. Anjenie: ‘Minstens zo belangrijk is het dat we allemaal, ieder voor zich, erover nadenken hoe we inclusiever kunnen werken. Precies zoals het Programma Fiets nu doet. Dat klinkt misschien makkelijk, maar is het niet. Tijdens de Kompasweek zag ik weer genoeg mensen die hiermee aan de slag willen, maar nog niet precies weten hoe. Samen gaan we nu op zoek naar mooie oplossingen. Iedereen die wil meedenken, is van harte welkom om aan te sluiten.’
