Darina Poliarush

Wie ben je?

“Ik ben 21 jaar en woon in Rotterdam. Toen de oorlog in Oekraïne uitbrak, woonde ik bij m’n ouders in de hoofdstad Kyiv en zat ik in het tweede jaar van de studie laboratoriumdiagnostiek. Ik vluchtte acht maanden geleden naar Nederland en bemachtigde een baan als barista. Mijn ouders wonen in Oostenrijk en ik heb hier geen familie. Maar ik ben met zestig andere dove Oekraïners opgevangen. We hebben elkaar. We kunnen met elkaar praten, feesten en elkaar ondersteunen.”

Barista: wat houdt dat precies in?

“Ik maak heerlijke caffès macchiato en cappuccino’s in het grand café op de vierde etage van De Resident. Ook vul ik voorraden aan en houd ik de baristabar netjes. Bij mij kun je je bestelling doen met gebaren. De display op de bar helpt je daarbij.”

Vind je je werk leuk?

“Zeker! Ik houd van mijn werk. VWS’ers zijn erg vriendelijk. Altijd, elke dag, elke minuut, elke seconde glimlachen ze! Daardoor ben ik de hele dag in een goed humeur. Toen ik terugkwam van een bezoek aan Oekraïne, zeiden mensen dat ze me gemist hadden. Ik voel me echt gewaardeerd. Ze maken zich ook zorgen over de veiligheid in Oekraïne. Ze stellen vragen, luisteren, leven mee.”

Ook minder leuke kanten aan dit werk?

“Schoonmaken. Maar ja, dat hoort erbij. Verder is het niet fijn als klanten hun kopjes niet terugbrengen naar de bar. Dat is ons werk niet.”

Maak je bijzondere dingen mee op het werk?

“Een klant bracht me in contact met zijn VWS-collega die een landgenote van me is. Nu komt ze af en toe langs en bracht zelfs een Oekraïense chocoladereep voor me mee. Fijn dat ik ook in mijn werk mensen uit Oekraïne ontmoet. Ik houd van mijn geboorteland en in mijn hart mis ik het echt.”

Buiten het werk, wat doe je dan?

“Met vrienden praten en koffie drinken, volleybal, bowlen. Het is leuk om de stad Den Haag te bekijken. Verder ben ik Nederlands aan het leren (rolt met haar ogen): jullie taal is héél moeilijk.”

Bevalt Nederland je een beetje?

“Ik vind het hier heel fijn. Ik voel me als dove gelijkwaardig aan andere mensen. Meer dan in Oekraïne. En de mensen zijn hier warmer en blijer. Maar dáár hebben ze natuurlijk ook een moeilijker leven.”

Ook nadelen aan Nederland?

“In Oekraïne kun je altijd langskomen. Hier moet eerst de agenda geraadpleegd worden, haha. En het eten is hier minder lekker. Zodra de oorlog voorbij is, nodig ik jullie Nederlanders uit om écht lekker te komen eten.”

Moet je nog iets van het hart?

“Dit werk brengt een oude droom van mij dichterbij: doven en slechthorenden in Oekraïne aan het werk helpen. Met dit concept kunnen we hen een baan geven in de horeca. Ze kunnen aan de slag als barista met wie je in gebarentaal kan communiceren. Daar wil ik me graag voor inzetten. Om horende mensen te laten zien: zij kunnen werken. Zij zijn ook een deel van de maatschappij.”