Arnold Vermaat

Wie ben je?

“Ik ben 57 jaar, woon in Den Haag en ben getrouwd met Zuleima. We hebben twee kinderen, Yeison en Christiaan, en twee kleinkinderen. Ik kom op de fiets naar kantoor, maar nu even niet. Een half jaar lang ben ik door blijven lopen met een verzwikte enkel, nadat ik in de B-toren de laatste tree van de wenteltrap miste. Daardoor is mijn achillespees ontstoken. Mijn hobby’s zijn voetbal kijken en fietsen.”

Wat doe je nou zoal?

“Ik los storingen op in installaties die gebouwgebonden zijn: klimaat, keukenapparatuur, elektrische deuren en liften. We zetten ook storingen door naar het Rijksvastgoedbedrijf, zoals verstoppingen, lekkages, defecte camera’s en voorschakelapparaten van de verlichting. Elke week loop je ook een legionella-ronde. Dan gaan we de tappunten meten en spoelen.”

Wat vind je ervan?

“Leuk! Het is heel afwisselend werk. Je weet nooit wat de dag zal brengen. Gemiddeld hebben we ongeveer acht storingen per dag. Kort geleden was er een dipje in de stroom van Eneco. Dan moeten we alles nakijken en resetten, zoals koelkasten, vriezers en storingen in het gebouwbeheersysteem. Het is leuk om de oorzaak van storingen op te sporen. Zoeken, puzzelen. Het geeft natuurlijk een lekker gevoel als je het oplost. Verder zijn we met een leuk groepje van drie collega’s. Maken grapjes. Ik ga met plezier naar mijn werk.”

Wat is minder spannend werk?

“De storingsdienst. Die heb ik één keer in de drie weken en dan een week lang. Je moet dan in de buurt blijven van Den Haag. Als mijn zoon voetbalt in Amsterdam, kan ik niet mee. En ik kan niet zeggen: ik ga even winkelen in Rotterdam als ‘de vrouw’ dat wil. Dat is belastend. Je kunt ook geen biertje nemen. De ene week word ik 2 of 3 keer opgeroepen, de andere week helemaal niet. Af en toe belt de beveiliging me ’s nachts uit mijn bed, bijvoorbeeld voor een storing of lekkage.”

Het allervervelendste?

“Dat was drie jaar geleden toen het hoofdriool verstopt zat in het Atrium, de centrale hal. Uit de toiletpotten daar kwam de stront omhoog en liep het Atrium in. Dat zijn geen leuke klusjes.”

Je hebt ook in andere gebouwen gewerkt. Hoe is De Resident?

“Een modern, overzichtelijk gebouw, zonder veel technische mankementen. Er zijn wel bouwkundige problemen, zoals lekkages. Voordeel voor de bewoners, de medewerkers, is dat de temperatuur per kamer te regelen is. Ja, dat levert ons wel meer werk op, maar dat hoort erbij. Ik loop graag rond in De Resident, helemaal nu ik de weg weet. De band met een gebouw moet groeien. Dat begint nu, na vijf jaar, te komen.”

Voel je je gewaardeerd?

“Zeker. Door mijn collega’s, teamleider en bewoners. Als je iets hebt opgelost, komen ze naar je toe met een bedankje. In dit gebouw krijg je veel complimenten.”

Waar kom je in je vrije tijd van bij?

“Lekker languit op de bank met Netflix. Ik maak op het werk iedere dag aardig wat stapjes, we lopen constant door het gebouw. In de vakanties gaan we naar Zürich. Daar komt mijn vrouw vandaan. Of in de buurt van Valencia, waar haar zus woont. Het zijn echt luie vakanties aan het zwembad of aan het strand. We gaan zo min mogelijk ergens heen.”