Henry Erwig

Wie ben je?

“Ik ben 54 jaar, woon in de Bloemenbuurt van Den Haag, lekker dicht bij het strand. Getrouwd met Regine. We hebben twee kinderen, Boris van 19 en Mila van 17. En Beer is onze bruine labrador. In mijn vrije tijd sta ik graag langs de lijn naar mijn sportende kinderen te kijken. Ook doe ik de inkoop voor de kantine van de hockeyclub en kook ik een keer per maand voor honderd voetballers en hockeyers.”

Wat doe je voor werk?

“Ik rij Conny Helder, minister voor Langdurige Zorg en Sport. Veel mensen vragen: kan ze zelf niet rijden? Maar eigenlijk is de dienstauto een mobiel kantoor. Er wordt veel getelefoneerd, gelezen, gewebext. Ik werk week op, week af. Dus na zeven dagen werken ben ik zeven dagen vrij.”

Wat moet je ervoor kunnen?

“Om directiechauffeur te worden volg je een aantal voortgezette rijopleidingen waarvoor je examen doet bij het CBR. Je leert tijdens die opleiding vloeiend rijden; door het verkeer zoeven. Je passagier mag geen wagenziekte oplopen. Die moet het gevoel hebben alsof-ie achter een bureau zit. Als chauffeur hoor je ook je ogen en oren goed de kost te geven. Het is misschien niet pluis als je vaak dezelfde persoon ziet rondhangen bij het huis van de minister. En je leert allerlei trucjes om te checken of je misschien wordt gevolgd; zoals het door een benzinestation ‘heen rollen’ om te kijken wat een ‘plakkende’ achterligger doet.”  

En wat maakt dit werk bijzonder?

“Je rijdt een vast iemand, waardoor je iemand ook privé beter leert kennen. Ik doe weleens een boodschap voor haar, haal even een halfje brood. Kort geleden bleef Conny met de hak van haar schoen ergens in hangen. Ze had andere schoenen maar die pasten niet goed bij haar outfit. Ik ben tussendoor naar een schoenmaker geweest en bij de volgende afspraak kon ze de oude weer aan.

Het moet wel klikken met degene die je rijdt. Ik ken verhalen over chauffeurs die van de auto afgehaald werden, omdat ze zich dood ergerden aan elkaar.”

Minder leuk?

“Dat je weleens in Verweggistan in het donker ellenlang zit te wachten tot de minister weer instapt. Maar het is niet eens zo erg, dat hoort bij het werk. Minder leuk is dat het op de weg zo druk is geworden. Vooral bij slecht weer is het niet te doen. En als je dan voorziet dat je drie kwartier vertraging krijgt… Het is mijn verantwoordelijkheid dat iemand ergens op tijd aankomt. Het werk zou makkelijker worden als ambtenaren van Justitie mij een blauw zwaailicht geven, haha.”

Het ergste dat je meemaakte?

“Het was in coronatijd. Naast het ministerie was een persconferentie gaande en buiten stond een woedende menigte. Ik moest met de dienstauto de garage uit. Je bent in pak, dus ze zien je als representant van het kabinet. Dat vond ik beangstigend.”

Waar kom je in je vrije tijd van bij?

“Koken. Ik ben een lekkerbek. En fitness, beetje padellen, beetje snowboarden. Ik moet fit blijven. Ik zit natuurlijk de hele dag! Als ik ergens in het land een tijd moet wachten, schiet ik een sportschool in. Even douchen en ik zit weer appeltje fris achter het stuur.”

Nog een nabrander?

“Omdat Conny sport in haar portefeuille heeft, kom ik bij mooie evenementen, zoals de Formule 1 wedstrijd in Zandvoort of onlangs de Champions League finale van de vrouwenvoetballers. Ze regelen een stoel voor me op een goede plek in het stadion, er is altijd een parkeerplek voor de deur en bij vertrek is er een tasje met een lunch, ook voor de chauffeur. Behalve de minister wordt ook voor mij de rode loper uitgerold.”