(Vermakelijke) Verhaaltjes van Beate

“Ik ga mijn kinderen echt niet dwingen op te ruimen of huiswerk te maken als ze daar geen zin in hebben of met een vriendin willen afspreken. En in mijn kamer mag ik toch zelf weten hoe het eruit ziet en wat ik hier doe? Ik ben gewoon niet zo als jij.”

Ik moest lachen.

Want terwijl ik in discussie was met de dochter over dat het nu echt nodig was om iets te doen aan de chaos in haar kamer en ik vragen stelde over hoe het zat met het huiswerk voor morgen – hoorde ik mezelf praten toen ik zo oud was als zij.

Mijn ouders waren (nog) veel strenger als het ging om dit soort opvoedkundige kwesties. No way dat ik schoolboeken of schoenen kon laten slingeren of op zaterdag de kroeg in kon als ik de maandag erop een belangrijk proefwerk had. Ook werd het er thuis niet gezelliger op als ze mij voor de tachtigste keer moesten uitleggen dat de vaat niet OP het aanrecht maar IN de vaatwasser moest. En ik hoor ze nog roepen: “neem die spullen op de trap mee naar boven!” Wat een gezeur, ik vond het al een hele prestatie dat het daar stond!

Ondanks dat ik inmiddels zelf kinderen heb, is mijn karakter natuurlijk niet ineens veranderd. Als ouder hoor ik thuis het goede voorbeeld te geven: op te ruimen, tijdig te beginnen aan belangrijke klussen en als iemand de trap oploopt mijn huisgenoten erop te wijzen “om die spullen mee naar boven te nemen!”

Als de man dan reageert: “waarom heb jij eigenlijk overal tijdelijke plekjes voor al je spullen, kun je die niet gewoon direct opruimen”, hoor ik mezelf praten zoals ik me juist had voorgenomen niet te doen…

Natuurlijk houd ik van orde. Ben ik het volledig eens met “een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd”. Deadlines zijn niet meer dan een richtlijn om te weten wanneer je iets uiterlijk af moet hebben, maar vanzelfsprekend zorg je ervoor dat je op tijd begint zodat je die datum ruimschoots haalt. Maar het lukt me gewoon niet altijd. Ik ben zoals ik ben. 

Maar nu rond ik gauw af. Ik wil de deadline van deze vws#Dia natuurlijk niet missen!

Wat ik ervan leerde

Je bent zoals je bent. Maar da’s gewoon niet altijd zoals je had voorgenomen te zijn.